Νοτες, οι βροχοψιχαλες
του πιανιστα δαχτυλα τα συννεφα,
μελωδικα τις οδηγουν,
στις σιωπες των δρομων,
στα θροισματα των φυλλων,
σαν ερωτικους παθιασμενους ψιθυρους.
Κλεινεις τα ματια,
η νυχτα το κορμι σου τυλιγει
νοιωθεις το βελουδινο αγγιγμα
κι η σκεψη σου ταξιδευει
στ ονειρο πουζησες
και προσδοκας να ξαναζησεις.
Η βροχη χαρα εφερε
καθε σταγονα και μια γλυκια αναμνηση
καθε αναμνηση κι ενας γυρισμος
σ αυτο πουζησες, πριν λιγο καιρο.
Κοπασε η μελωδια
τα συννεφα υψωθηκαν
η λαχταρα φουντωσε
μαζι τους να σε παρουνε
στο ταξιδι της επιστροφης
στα μερη που κρυψες το σ αγαπω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου