Ο Μικρός Πρίγκιπας.


Γράφοντας για το μικρό πρίγκιπα, βιβλίο που το έχουν διαβάσει σχεδόν όλοι, με ήρωα  την πλέον αναγνωρίσιμη λογοτεχνική φιγούρα, γνωρίζω πως δεν κομίζω γλαύκα ες Αθήνας. Αλλά όταν διάβασα ότι ζητούνται βιβλία κατάλληλα για κρίσεις το μυαλό μου δεν μπόρεσε να σκεφτεί κάποια άλλη επιλογή καταλληλότερη από αυτήν. Έπαιξε, βέβαια, ρόλο ότι  και  στις δυσκολίες και τις προσωπικές  μου κρίσεις πάντα στις σελίδες του ανατρέχω για ενθάρρυνση και άντληση αισιοδοξίας.
Αν και 'μικρός' ο ήρωας του Σεντ- Εξιπερί  δεν έχει ηλικία όπως δεν έχουν και οι αναγνώστες του. Ούτε τα θέματα που τον απασχολούν έχουν ηλικία και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να τα χαρακτηρίσει παιδικά. Όμως υπάρχει κάτι σε αυτόν που είναι γνήσια παιδικό. Η αθωότητα της ματιάς του απέναντι στον κόσμο που αντικρίζει. Η απλότητα με την οποία προσεγγίζει όσους συναντά στη διαδρομή του. Η περιπλάνηση του σε όλο το γαλαξία , από πλανήτη σε πλανήτη με τελευταίο σταθμό τη γη πριν  επιστρέψει πάλι στο δικό του πλανήτη είναι το ταξίδι του προς την ενηλικίωση. Κατά τη διάρκεια της, με μοναδικά του εφόδια την αγνότητα της ψυχής του και τη σπινθηροβόλο φαντασία του θα δει πολλά και θα μάθει ακόμη περισσότερα .Για τη φιλία, για την αγάπη, για τη δημιουργία δεσμών αλλά και εμμέσως για το χρήμα, θα μάθει να διακρίνει το ουσιαστικό από το ανούσιο, την απελευθερωτική ομορφιά των λέξεων από τη μονοδιάστατη και καταπιεστική εξουσία των αριθμών. Θα καταλάβει ότι σε αυτό το γαλαξία και ο βασιλιάς και ο ματαιόδοξος και ο πλούσιος και ο φανοκόρος είναι μόνοι. Μέχρι τη στιγμή που θα θελήσουν να μην είναι πια και θα παραμερίσουν ο καθένας την πλασματική του ανάγκη που τους κρατάει δέσμιους για να συναντήσουν τους άλλους. Αλλά και ότι όλα, και τα τριαντάφυλλα και οι αλεπούδες, είναι όμοια με χιλιάδες άλλα του είδους τους μέχρι να  βρεθεί κάποιος που θα στρέψει την προσοχή και τη φροντίδα του σε ένα συγκεκριμένο που θα το θεωρήσει ξεχωριστό χαρίζοντας του ένα μοναδικό λόγο ύπαρξης.

Τα  συναισθήματα, οι σκέψεις και τα συμπεράσματα του μικρού πρίγκιπα αντιπαραβάλλονται διαρκώς-και ευφυώς-με όσα ισχύουν στον κόσμο των μεγάλων. Θυμίζω ότι το βιβλίο γράφτηκε το 1943,εποχή που ολόκληρος ο πλανήτης βίωνε μια τεραστίων διαστάσεων κρίση εξαιτίας ενός παράλογου πολέμου ο οποίος ήταν γέννημα της 'λογικής' των μεγάλων. Και δίπλα στην παράλογη λογική ο Σεντ-Εξιπερί παραθέτει το λογικό παράλογο του μικρού πρίγκιπα, του παιδιού που δεν μεγάλωσε ποτέ και που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Τα οποίο με την αφοπλιστική του αθωότητα-που το κάνει ακαταμάχητο και γοητευτικό- θα μας υπενθυμίσει τον τρόπο να ιεραρχούμε τις αξίες της ζωής με τα σωστά κριτήρια. Και μετά  με εκείνο το γέλιο του που κάνει εκατομμύρια άστρα να ακούγονται σαν κουδουνάκια, φεύγοντας, θα μας τονίσει ότι το ουσιώδες δεν το βλέπουν τα μάτια.

Αν χωρούσα κι εγώ 
στο μικρό σου πλανήτη 
αν ζητούσες να 'ρθω 
να μην σ' έχει η λύπη 

Τον παλιό μου εαυτό 
θα τον άφηνα πίσω 
τον κρυμμένο ουρανό 
της καρδιάς σου να ζήσω 
β

Στο μακρινό σου το αστέρι 
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι 
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου 
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου 

β

Αν ζητούσες να 'ρθω 
στο μικρό σου τ' αστέρι 
αν μπορούσα να δω 
της ψυχής σου τα μέρη 

Θα νικούσα το εγώ 
που εδώ με κρατάει 
έναν κόσμο να βρω 
και τους δυο να χωράει 
β

Στο μακρινό σου το αστέρι 
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι 
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου 
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου



β

Μαρία Κατσιμένη